RUSSIA MONITOR

Date: 17 sierpnia 2018

Rosyjska zdrada w Syrii. Krwawy epilog w Idlib?

Podbój prowincji Idlib ma zakończyć wojnę Asada z rebelią. Pozostaną już tylko niedobitki Państwa Islamskiego i strefa kontrolowana przez Kurdów. Do ofensywy na ostatnią enklawę zbrojnej opozycji może dojść w najbliższym czasie, aczkolwiek teraz na plan pierwszy wysunęły się dyplomatyczne gry wokół Idlib. Rosyjscy dyplomaci mnożą wysiłki, by nie dopuścić do konfliktu Ankary z Damaszkiem.

ŹRÓDŁO: SYRIA.MIL.RU

Wojskowe źródła syryjskie twierdzą, że na lotnisku Abu Duhur pojawiły się już grupy rosyjskiego specnazu i personelu technicznego obsługującego samoloty bojowe. W tejże bazie na południu prowincji Idlib są też już oddziały rządowej armii. Mają być one wykorzystane w ofensywie na Idlib. W operacji likwidacji ostatniej znaczącej enklawy rebelianckiej mają brać udział tylko żołnierze Asada i Rosjanie. Nie będzie Irańczyków i Hezbollahu. Asad formuje główną grupę uderzeniową w północno-zachodniej części prowincji Hama, sąsiadującej z Idlib. Przerzucono tam już niemal wszystkie jednostki, które wcześniej uczestniczyły w zakończonych zwycięstwem walkach na południu kraju. Komendanci rebelianccy obawiają się, że ofensywa ruszy w połowie września, kiedy wygasa ważność umowy o strefie deeskalacji w Idlib.

Armia rządowa 9 sierpnia dokonała silnego ostrzału rakietowego miasta Dżisr asz-Szugur, kontrolowanego przez dżihadystów z HTS. Z każdym dniem nasilają się też naloty. Widać, że stosowana jest tam sama taktyka, co wcześniej w Homs, Aleppo, Wschodniej Ghoucie czy Deraa. Najpierw długotrwała kampania terroryzowania ludności cywilnej nalotami (często na szpitale i szkoły) – tak, by osłabić społeczne poparcie dla stacjonujących lokalnie rebeliantów. Potem zmasowana ofensywa na lądzie wsparta przez rosyjskie lotnictwo. W efekcie zmuszenie rebeliantów do kapitulacji i wymuszone porozumienia o ewakuacji bojowników i części cywilów. Zdecydowana większość ewakuowanych trafiała wcześniej do Idlib. Ale stąd nie ma już gdzie uciekać. Chyba, że do sąsiedniej Turcji. Atak na Idlib to niemal nieuchronna masowa ucieczka mieszkańców prowincji. A Turcja już gości 3,5 mln Syryjczyków. I chce rozpocząć proces ich powrotu do kraju – utrzymywanie tak wielkiej liczby uchodźców to duży ciężar. Zwłaszcza przy obecnym kryzysie finansowym wywołanym sankcjami USA.

Zresztą kryzys w stosunkach z Waszyngtonem osłabia pozycję Ankary w rozmowach z Rosją. Turcja utrzymuje, że Idlib jest ważna dla jej interesów bezpieczeństwa i ostrzega Rosję, żeby mediowała z Asadem, aby uniknąć konfrontacji. W Astanie Rosja, Turcja i Iran zostały gwarantami „północno-zachodniej strefy deeskalacji”. Atak Asada oznaczałby zerwanie tej umowy. Osłabiłby też pozycje tureckie w sąsiedniej kurdyjskiej enklawie Afrin. Ankara obawia się, że w ofensywie na Idlib może dojść do współpracy Damaszku z Kurdami z SDF . Prowadzone są rozmowy między przedstawicielami SDF kontrolujących dużą część północnej Syrii a reżimem Asada.

Syryjskie Siły Demokratyczne (SDF) zdementowały jednak doniesienia o przygotowaniach do udziału w planowanej ofensywie. Asad też raczej nie sięgnie po pomoc Kurdów, bo to jeszcze bardziej zaogniłoby relacje z Turcją. Dla Rosji atak na Idlib oznacza ryzyko zbrojnego starcia między Turcją a Syrią. Najlepszym wariantem dla Moskwy będzie przekonanie Ankary, by zgodziła się na ograniczoną ofensywę syryjską i zajęcie tylko południa Idlib. Konfrontacja w Idlib zagraża rosyjskiej polityce lawirowania między sprzecznymi interesami Damaszku i Ankary. Dlatego dyplomaci rosyjscy są w ostatnich tygodniach nadzwyczaj aktywni. Wydaje się jednak, że Moskwa skupia się na przekonaniu Turków do jakichś ustępstw, nie widać oznak presji na Asada, by nie atakował Idlib.

Ostatnio Rosjanie muszą ostrożnie działać wobec swego sojusznika, bo z drugiej strony jest jeszcze Iran. Dyktatora wzmacnia nieoficjalna rywalizacja Moskwy i Teheranu o jak najsilniejszą pozycję w Damaszku. Reasumując, nie można wykluczyć, że dojdzie do porozumienia i Turcja odda południową część Idlib aby uniknąć masakry cywilów i bezpośredniego starcia z Asadem.

All texts published by the Warsaw Institute Foundation may be disseminated on the condition that their origin is credited. Images may not be used without permission.

Related posts
Top