Rywalizacja USA z Rosją i Chinami otworzyła nowy etap zmiany post-zimnowojennego ładu międzynarodowego. Europa póki co w ograniczonym stopniu uczestniczy w tej rywalizacji, ale ma ambicje odgrywania jednej z głównych ról w nowym, wielobiegunowym ładzie geopolitycznym. Chciałaby też podtrzymać instytucje globalizacji gospodarczej, gwarantującej korzystną dla niej wymianę handlową i inwestycyjną w skali światowej.

Republika Chińska bardziej znana jako Tajwan utrzymuje oficjalne stosunki dyplomatyczne zaledwie z 17 państwami na świecie . Pomimo tego jest istotnym graczem w geopolitycznej układance południowo-wschodniej Azji i światowej gospodarce. Jednocześnie Formoza jest przykładem udanej transformacji społeczno-politycznej oraz gospodarczej.

Dla państw Europy Środkowej najbliższe miesiące będą ogromnym wyzwaniem w niebezpiecznych czasach. Decyzje podejmowane w poszczególnych stolicach wyznaczą na lata główne kierunki rozwoju i pozycję regionu na arenie międzynarodowej. Pisząc te słowa państwa środkowoeuropejskie są już po wyborach do Parlamentu Europejskiego, po kolejnym szczycie Inicjatywy Trójmorza, a przed poznańską konferencją Procesu Berlińskiego na rzecz Bałkanów Zachodnich.

Europa Środkowo-Wschodnia to obszar o wielkim potencjale dla rozwoju ruchu lotniczego. Prognozy ekonomiczne wskazują na spodziewaną wysoką rentowność budowy nowego lotniska między Warszawa i Łodzią. Mądrze zarządzane kraje mają na swoim terenie duże lotnicze huby zintegrowane z siecią kolejową i drogową. Najwyższy czas na Polskę

Na zewnątrz wszystko wydaje się być w jak najlepszym porządku. Politycy celebrują hucznie uroczystości rocznicowe. 22 stycznia 2019 roku Emmanuel Macron i Angela Merkel uroczyście odnowili traktat elizejski. Jednak nawet niezbyt uważny obserwator polityki europejskiej wie, że ze słynnego „motoru integracji” nie pozostało już nic, a przywódcy obu krajów nie są w stanie uzgodnić nawet ogólnych podstaw wspólnej strategii.

Przed rokiem miał miejsce jeden z najważniejszych punktów zwrotnych we współczesnej historii Armenii: wiosną obywatele masowo wyszli na ulice, odbierając władzę rządzącej od dwóch dekad Republikańskiej Partii Armenii. Nowo wybrany rząd stara się łączyć agendę dogłębnych reform z sojuszem z Rosją, co rodzi jednak nieufność ze strony Moskwy.

Zbrodnia Katyńska to określenie symbol. Nazywamy nim mord popełniony wiosną 1940 r. przez funkcjonariuszy sowieckiego NKWD na Polakach, więzionych w obozach specjalnych w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz w więzieniach na obszarze tzw. Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi (Kresy Wschodnie II RP, które po agresji 17 września 1939 r. zostały włączone do ZSRS).

To co w ostatnich latach połączyło Polskę i Włochy to sprzeciw polskiej i włoskiej partii rządzącej wobec nadmiernych wpływów niemieckiej kultury politycznej i niemieckiego myślenia o gospodarce, dominującym zwłaszcza w obecnej praktyce instytucji europejskich, oraz większe otwarcie na wpływy, a w konsekwencji także na interesy unijnego Południa.

Wynik wyborów prezydenckich na Ukrainie to nie tyle zwycięstwo Wołodymyra Zełenskiego, co porażka Petra Poroszenki. Prezydentowi Poroszence nie udało się uczynić z wyborów plebiscytu wojennego. Górę wzięła narracja Zełenskiego: referendum oceniającego obóz rządzący Ukrainą przez ostatnie pięć lat. Klęska Poroszenki oznacza jedynie przesunięcia wewnątrz systemu oligarchicznego, a nie jego porażkę.

W bieżącym roku obchodzimy 100. rocznicę odnowienia relacji dyplomatycznych pomiędzy Polską A Stolicą Apostolską, co stało się możliwe dzięki odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Jest to doskonała okazja do refleksji nad rolą i znaczeniem tych stosunków zwłaszcza, że kwestie religii są przedmiotem niesłabnącej dyskusji zwłaszcza w krajach europejskich.