Russia Monitor to przegląd najistotniejszych wydarzeń dotyczących szeroko pojętej polityki bezpieczeństwa w Rosji oraz polityki zagranicznej Kremla.
Data: 13 listopada 2020
Zmiany w rządzie Rosji, także w obszarze energetyki
Zwykła rotacja kadr, a nie kara – tak dymisje kilku ministrów federalnych skomentował rzecznik Kremla. Zmiany personalne służyć mają usprawnieniu pracy rządu, ale też trudno nie zauważyć, że premier Michaił Miszustin wymienił akurat tych ministrów, których odziedziczył jeszcze po poprzedniku. Zmiany kadrowe nie zapowiadają raczej zmiany w polityce poszczególnych resortów. Choćby w ministerstwie energetyki – jego wieloletni szef awansował na wicepremiera i nadal będzie nadzorował ten obszar gospodarki.
W ciągu dwóch dni ogłoszono dymisje, zgłoszono kandydatów, zaś Duma ich zaaprobowała. Zaraz potem Miszustin wymienił jeszcze szefa Federalnej Służby Antymonopolowej (FAS). Sprawujący tę ważną funkcję od 16 lat, czyli od początku istnienia FAS, Igor Artemiew został doradcą premiera. Jego miejsce zajął były wicegubernator Sankt Petersburga, Maksym Szaskolskij. Zmieniło się pięciu ministrów oraz doszedł kolejny, dziesiąty już wicepremier – odpowiedni dekret wydał prezydent. Generalnie dymisje dotychczasowych ministrów nie są dla nich karą; albo zostali awansowani, albo w hierarchii urzędniczej przesunięto ich na stanowiska równe dotychczas sprawowanym.
Z funkcji ministra transportu został zwolniony Jewgienij Ditrich, który sprawował ten urząd od 2018 r. Na czele ministerstwa stanął dotychczasowy dyrektor Aerofłotu (od 2009) Witalij Sawieljew. Wcześniej był on w zarządzie Gazpromu, ale też miał doświadczenia z pracy w rządzie (ministerstwo rozwoju gospodarczego). Dmitrij Kobyłkin nie jest już szefem ministerstwa zasobów naturalnych i ekologii, którym kierował od maja 2018 r. Uważany jest za człowieka jednego z najbardziej wpływowych oligarchów putinowskiej Rosji, Giennadija Timczenki. Na Kobyłkinie ciążył balast protestów lokalnych władz i mieszkańców przeciwko „śmieciowej reformie”, ale też szeregu ekologicznych katastrof w tym roku, choćby w Norylsku. Były też problemy we współpracy ministra z nadzorującą obszar gospodarki rolnej i ekologii wicepremier Wiktorią Abramczenko. Następcą Kobyłkina został dotychczasowy minister ds. Dalekiego Wschodu i Arktyki Aleksandr Kozłow. Jego miejsce zajął z kolei dotychczasowy szef Funduszu Rozwoju Dalekiego Wschodu Aleksiej Czekunkow. Swój urząd decyzją prezydenta opuścił też minister budownictwa Władimir Jakuszew. Ma być nowym pełnomocnym przedstawicielem prezydenta w Uralskim Okręgu Federalnym, zastępując zwolnionego Nikołaja Cukanowa. Powodem tej decyzji mogą być konflikty Jakuszewa z wicepremierem (od stycznia 2020) nadzorującym sektor budowlany, Maratem Chusnullinem. Jakuszew bardziej lojalny był wobec dawnego szefa, mera Moskwy Siergieja Sobjanina, niż ówczesnego formalnego kuratora. Jako były wieloletni polityk i urzędnik z obwodu tiumeńskiego, Jakuszew będzie teraz w imieniu Putina nadzorował Uralski Okręg Federalny. Z kolei funkcję nowego ministra budownictwa obejmuje Irek Fajzullin, dotychczas pełniący funkcję wiceministra w tym resorcie. Pochodzi on z Tatarstanu, gdzie pracował m.in. z Chusnullinem. Ta stara znajomość z pewnością poprawi jakość relacji wicepremiera z ministrem. Nowym ministrem energetyki został Nikołaj Szulginow, który dotąd kierował korporacją państwową RusHydro (m.in. zarządza elektrowniami wodnymi). Postawienie Szulginowa na czele ministerstwa energetyki może być motywowane życzeniem Igora Sieczina. Szef Rosnieftu nie był zwolennikiem poprzedniego ministra, Aleksandra Nowaka, który kierował resortem od 2012 roku. Obu panów poróżniły choćby zupełnie odmienne poglądy na formułę OPEC+. Na pewno Sieczinowi zależało na opuszczeniu przez Nowaka stanowiska ministra. Był on jednym ze współautorów pomysłu OPEC+, czyli porozumienia Rosji (i innych krajów) z kartelem OPEC ws. ograniczenia i kontroli produkcji ropy. Nowak ma być wicepremierem nadzorującym sektor energetyczny i przemysł, a więc kuratorem Szulginowa.
Wesprzyj nas
Jeżeli przygotowane przez zespół Warsaw Institute treści są dla Państwa przydatne, prosimy o wsparcie naszej działalności. Darowizny od osób prywatnych są niezbędne dla kontynuacji naszej misji.
Proces zmian w rządzie nastąpił już zgodnie z poprawkami do konstytucji przyjętymi w tym roku, 1-go lipca. Zgodnie z nimi Duma Państwowa zatwierdza kandydatów na premiera, wicepremierów i ministrów, ale wyznacza ich prezydent. W przypadku szefów resortów obrony, spraw wewnętrznych, sytuacji nadzwyczajnych, sprawiedliwości i spraw zagranicznych wyznacza ich prezydent po „konsultacjach” z Radę Federacji. Zaskakujące może być to, że do wymiany sporej grupy ministrów dochodzi niecały rok od momentu powołania obecnego rządu (styczeń 2020). Zapewne chodzi tylko o stworzenie wrażenia, że rząd i prezydent działają i są bardzo aktywni, ale też o przetestowanie nowego mechanizmu formowania składu rządu. Niewątpliwie jest to również kolejny etap nadawania rządowi bardziej autorskiego oblicza przez premiera Michaiła Miszustina, który jednak w styczniu odziedziczył po Dmitriju Miedwiediewie dużą część składu rady ministrów. Wspomniane dymisje dotyczą właśnie ministrów z jeszcze poprzedniej ekipy. Najpewniej Miszustin ocenił pracę tych ministrów, wyciągnął wnioski i przekonał Putina, że stawiane przed rządem zadania lepiej zrealizują inni ludzie.
All texts published by the Warsaw Institute Foundation may be disseminated on the condition that their origin is credited. Images may not be used without permission.
Powiązane wpisy
Fundacja Warsaw Institute
