OPINIE
Data: 25 sierpnia 2022 Autor: Rumena Filipova
Bułgaria i inicjatywa Trójmorza: przekształcenie ostrożności w uwolniony potencjał
Inicjatywa Trójmorza otrzymała w Bułgarii raczej stonowane niż zaangażowane i energiczne wsparcie. Ograniczona świadomość społeczna w połączeniu z nieufnością i sprzeciwem wobec Inicjatywy ze strony rusofilskich i nacjonalistycznych sieci społecznych i politycznych ograniczyły pełne zakotwiczenie Bułgarii w formacie i ograniczyły dyskusje do techniczno-ekonomicznego wymiaru współpracy regionalnej. Z kolei polityczno-koncepcyjne aspekty Trójmorza były przedmiotem nieuzasadnionych interpretacji, mnożonych w prorosyjskiej dezinformacji. Ten ostatni nazwał projekt „kordonem sanitarnym”, nową „żelazną kurtyną” i „geopolitycznym polem bitwy” rzekomo motywowanymi przez polską rusofobię, mającą na celu izolację Rosji i Chin oraz promowanie zachodniej hegemonii, w tym za pomocą środków wojskowych.
Niemniej jednak, duży impuls do popularyzacji formatu w Bułgarii został zrealizowany poprzez Sofijski Szczyt Trójmorza w 2021 r., podczas którego bułgarscy gospodarze podkreślili znaczenie innowacji, przedsiębiorczości i przyciągania inwestycji jako kluczowych korzyści płynących z formatu[2. ] Jednak nie przełożyło się to na propozycję konkretnych nowych projektów, a Bułgaria ma nadal najmniej aktywnych projektów wśród członków kraju Thee Seas, wyprzedzając jedynie Czechy. W związku z tym konieczna jest bardziej trwała wewnętrzna dyskusja i promocja formatu, aby uzyskać większe uznanie zarówno na poziomie politycznym, jak i biznesowym oferowanych przez niego możliwości, zwłaszcza w sferze dyplomacji i współpracy regionalnej, zwalczania dezinformacji i zwiększania łączności cyfrowej .
Jako unikalna platforma, która łączy często różne perspektywy Północ-Południe, które w przeciwnym razie mogą nie wejść w bliski kontakt, Inicjatywa Trójmorza może być wykorzystana jako miejsce do socjalizacji, wzajemnego uczenia się i wymiany wiedzy między poglądami i praktykami bałtyckimi i bałkańskimi/czarnomorskimi . Dialog na temat różnych historycznych doświadczeń z rosyjską dominacją i stopniem powodzenia współczesnej polityki wobec Kremla i operacji wpływu Pekinu na północnych i południowych flankach Trójmorza może zniwelować różnice między członkami formatu i wykuć głębszą wspólną płaszczyznę.
Opieranie się na lepszym wzajemnym zrozumieniu może otworzyć drogi dla wspólnych inicjatyw dyplomatycznych i wzmocnić wspólny głos regionu. Inicjatywa Trójmorza stanowi platformę dla Bułgarii do dywersyfikacji i przekształcenia tradycyjnych wzorców swojej polityki zagranicznej opartej na bierności, reaktywności i skupieniu się na bezpośrednim sąsiedztwie bałkańskim[3]. Inicjatywa jest zatem dla Sofii okazją do zastanowienia się i zaangażowania w kolejne dziedziny geograficzne i terytorialne, na przykład poprzez pogłębianie relacji z Polską i państwami bałtyckimi w kwestiach związanych z konfrontacją z rosyjską agresją i radzenie sobie z wyzwaniami chińskiej gospodarki i kulturowe podjazdy do krajów Europy Środkowej i Wschodniej.
Bułgarski biznes może zaproponować więcej projektów, które mają charakter regionalny, a nie ściśle krajowy w koncepcji i realizacji (jako 4 projekty, które obecnie są w trakcie realizacji w tym kraju). Krokiem w tym kierunku mogłoby być stworzenie lepszych połączeń transportowych między Bułgarią a Rumunią (np. poprzez więcej mostów na Dunaju i poprawę połączeń kolejowych).
Inicjatywa Trójmorza może jeszcze bardziej wypracować większą rolę w dziedzinie mediów i cyberbezpieczeństwa, na przykład poprzez utworzenie skoordynowanego centrum przeciwdziałania dezinformacji i wypracowanie wspólnego regionalnego stanowiska w sprawie polityki medialnej i cyfrowej UE. Jako kraj bardzo podatny na zagraniczne, autorytarne państwo dezinformacyjne, Bułgaria może skorzystać na udziale w regionalnych działaniach na rzecz odporności mediów poprzez konsultowanie najlepszych praktyk i wspieranie międzynarodowych sieci dziennikarskich.
Bułgaria powinna znacznie aktywniej uczestniczyć w opracowywaniu projektów łączności cyfrowej o zasięgu międzynarodowym (podobnie jak transgraniczne sieci światłowodowe i transgraniczne korytarze transportowe 5G realizowane w krajach bałtyckich). W przyszłości solidna standaryzacja zasad dotyczących sieci telekomunikacyjnych i łączenia zasobów może wyrównać bardzo rozbieżne wyniki, co przejawia się na przykład zakazem lub zezwoleniem na wykorzystanie sprzętu Huawei do budowy 5G. Wyniki te wahały się od jednego z największych bułgarskich dostawców telekomunikacyjnych budującego swoje sieci 5G w technologii Huawei[4] po inaugurację na Łotwie wojskowego ośrodka testowego 5G wprowadzającego lokalnie opracowaną technologię w sektorze obronnym.
Wesprzyj nas
Jeżeli przygotowane przez zespół Warsaw Institute treści są dla Państwa przydatne, prosimy o wsparcie naszej działalności. Darowizny od osób prywatnych są niezbędne dla kontynuacji naszej misji.
All texts published by the Warsaw Institute Foundation may be disseminated on the condition that their origin is credited. Images may not be used without permission.
Powiązane wpisy
Fundacja Warsaw Institute
