OPINIE
Data: 22 kwietnia 2022 Autor: dr hab. Piotr Bajda, prof. UKSW
Tezy wystąpienia na spotkaniu eksperckim zat.: „Polityka zagraniczna RP i Czech wobec Rosji
Zanim będzie można omówić polską i czeską politykę zagraniczną w obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę trzeba podkreślić wagę relacji bilateralnych na linii Warszawa-Praga. Kontakty polsko-czeskie są pełne paradoksów, z jednej strony w badaniach opinii publicznej lubimy się nawzajem, jesteśmy dla siebie jednym z najważniejszych partnerów gospodarczych, z drugiej w relacjach politycznych nie potrafimy wznieść się na poziom strategiczny. Brak środowiska politycznego tak w Pradze jak i Warszawie zainteresowanego stałą współpracą i pogłębianiem kontaktów polsko-czeskich był nad wyraz widoczny w czasie niepotrzebnego konfliktu wokół KWB Turów.
Wojna na Ukrainie wywołała konieczność reakcji obu naszych stolic na nową sytuację i to w wielu wymiarach. Z jednej strony kryzys humanitarny, napływ pierwszej fali uchodźców wojennych z Ukrainy pozwolił na pokazanie podobnej postawy. W Polsce dostrzeżono ogromne wsparcie czeskich organizacji pozarządowych dla uchodźców, przyjmowanie Ukraińców w Czechach, generalnie ogromną czeską otwartość na potrzeby ludzi uciekających przed wojną. Drugim wymiarem była błyskawiczna odpowiedź Polski i Czech na postulaty walczących Ukraińców o wsparcie wojskowe, obie stolice zaczęły przekazywać pomoc wojskową w dużej ilości i apelować do innych o przyłączenie się do tej akcji. W polskiej przestrzeni medialnej dużo pozytywnych reakcji adresowano przede wszystkim pod adresem czeskiego ministerstwa obrony i jej szefowej Jany Černochovej. Trzecim wymiarem jest pogłębiająca się współpraca polityczna w obliczu rosyjskiej agresji. Szczególnie wspólna wyprawy premierów Polski, Czech i Słowenii Kijowa 15 marca w czasie intensywnych walk wokół ukraińskiej stolicy była nie tylko gestem, ale też odważną decyzją wyrażenia wobec świata solidarności z broniącymi się Ukraińcami.
Te dotychczasowe wspólne działania, zbieżna ocena sytuacji, tak samo definiowane zagrożenia dają szansę na nie tylko poprawę polsko-czeskich relacji, ale na podniesieni ich na poziom strategicznej współpracy. Wyjątkową okazją będzie zbliżająca się czeska prezydencja w Unii Europejskiej, której to Praga będzie przewodzić w drugiej połowie bieżącego roku. Polskiej stronie powinno zależeć, by w Czechach znaleźć inteligentnego pośrednika, który pomoże w przezwyciężeniu kryzysu w relacjach Komisja Europejska – Polska. Bez zakończenia tego sporu nie będzie możliwości, by móc odgrywać ważną rolę w proces wspierania europejskich aspiracji Ukrainy. Polska i Czechy mogą odegrać kluczowe role w tym procesie, co może stać się dodatkowym filarem wzmacniającym bilateralną współprace między Warszawa a Pragą.
Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autora i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP
Wesprzyj nas
Jeżeli przygotowane przez zespół Warsaw Institute treści są dla Państwa przydatne, prosimy o wsparcie naszej działalności. Darowizny od osób prywatnych są niezbędne dla kontynuacji naszej misji.
Wszystkie teksty (bez zdjęć) publikowane przez Fundacje Warsaw Institute mogą być rozpowszechniane pod warunkiem podania ich źródła.
Powiązane wpisy
Fundacja Warsaw Institute
