RUSSIA MONITOR

Data: 26 maja 2018

Odwrót Łukoilu z Iranu

Decyzja Donalda Trumpa o wycofaniu się USA z porozumienia z Iranem i nałożeniu sankcji na ten kraj zmienia strategię wielu spółek na całym świecie. Rosyjskie firmy nie są wyjątkiem. Łukoil ogłosił, że rezygnuje z jednego z dwóch swych irańskich projektów. Ale niewykluczone, że wycofa się w ogóle – w obawie przed sankcjmi amerykańskimi.

SOURCE: FACEBOOK.COM/SPIEF

Podczas Międzynarodowego Forum Ekonomicznego w Petersburgu prezes Łukoilu Wagit Alekpierow poinformował, że firma obecnie rozważa pracę w Iranie tylko w jednym projekcie, a nie dwóch, jak zapowiadano wcześniej. Łukoil bierze pod uwagę już tylko Ab-Teymur. Alekpierow dodał, że drugi projekt, Mansouri, Iran będzie realizował z innymi firmami. Jak stwierdził, spółka nie podejmuje nagłych ruchów w Iranie, lecz ocenia ryzyko. Wcześniej Łukoil starał się o możliwość udziału w eksploatacji pola naftowego Mansouri w prowincji Chuzestan. Przetarg został ogłoszony przez Narodową Irańską Spółkę Naftową (National Iranian Oil Company – NIOC) latem 2017. Wystartowała w nim, oprócz Łukoilu, indonezyjska firma Pertamina. Tej zimy Łukoil prowadził rozmowy w sprawie założenia konsorcjum dla złóż Ab-Teymour i Mansouri właśnie z Pertamina oraz z duńskim Maersk. Na początku kwietnia Alekpierow zapowiadał, że spodziewa się podpisania kontraktów z Iranem w ciągu 3-4 miesięcy. Łukoil był faworytem w obu przetargach.

Alekpierow przyznał teraz, że spółka musi dobrze zastanowić się nad planami w Iranie, bo „dziś dość aktywnie działa na rynku USA”. Wszystko to ma związek z sankcjami nałożonymi przez Amerykanów na Iran. Aż trudno uwierzyć, co sugeruje teraz Alekpierow, że Łukoil nie brał pod uwagę wycofania się USA z umowy z Iranem. Jednak to samo może dotyczyć innych rosyjskich firm. W marcu państwowa Zarubieżnieft’ podpisała kontrakt na zwiększenie produkcji na dwóch polach naftowych w zachodniej części Iranu. Rosjanie zdecydowali się podpisać umowę w sytuacji rosnącego napięcia między Teheranem a Waszyngtonem. Kontrakt z Zarubieżnieftią był kolejnym ruchem zacieśniającym współpracę energetyczną Rosji i Iranu. NIOC podpisał z Gazpromem szereg umów o współpracy w eksploatacji złoża South Pars w 1997 r., a później jeszcze zawarła szereg porozumień z Gazpromem i innymi rosyjskimi firmami w poprzedniej dekadzie. W latach 2013-2014 Iran i Rosja podpisały umowy o badaniu i produkcji oraz rozwoju infrastruktury o wartości ok. 10 mld dolarów. W 2016 roku Gazprom złożył formalną ofertę, że chce być partnerem NIOC w budowie pierwszych w Iranie zakładów LNG. W lipcu 2016 roku Rosja i Iran podpisały nowy 5-letni plan strategicznej współpracy w sektorze energetycznym.

Wszystkie teksty (bez zdjęć) publikowane przez Fundacje Warsaw Institute mogą być rozpowszechniane pod warunkiem podania ich źródła.

TAGS: migration crisis, NATO, Belarus, Russia

 

Powiązane wpisy
Top