MENA Monitor skupia się na regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, analizując najważniejsze wydarzenia na obszarze od Maroka po Iran, ich konsekwencje dla państw ościennych oraz wpływ na sytuację na świecie.
Data: 10 marca 2022
Izraelska polityka apartheidu wobec Palestyńczyków
Human Rights Watch na podstawie przeprowadzonych badań stwierdza, że rząd izraelski wykazał zamiar utrzymania dominacji żydowskich Izraelczyków nad Palestyńczykami w Izraelu i Okupowanych Terytoriach Palestyńskich (OPT). W OPT, w tym we Wschodniej Jerozolimie, zamiar ten został połączony z systematycznym uciskiem Palestyńczyków i popełnianymi przeciwko nim aktami przemocy. Kiedy te trzy elementy występują razem, składają się na zbrodnię apartheidu. Zgodnie z raportem izraelscy urzędnicy również popełnili zbrodnię prześladowań przeciwko ludzkości.
Międzynarodowe organizacje pozarządowe bardzo uważnie przyglądają się polityce Izraela wobec Palestyńczyków. Nie brakuje oskarżeń o działania dyskryminujące i wykraczające poza ramy obowiązującego prawa. Według Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA) w 2020 roku władze izraelskie zburzyły 568 palestyńskich domów i innych obiektów na Zachodnim Brzegu, w tym we Wschodniej Jerozolimie. Przymusowo przesiedlonych zostało 759 osób. Większość budynków rozebrano z powodu braku izraelskich pozwoleń na budowę, których uzyskanie przez Palestyńczyków jest praktycznie niemożliwe.
Gdy pandemia COVID-19 rozprzestrzeniła się między marcem a sierpniem 2020 roku, Izrael osiągnął średni najwyższy wskaźnik wyburzeń domów od czterech lat, stwierdziła OCHA. W późniejszym etapie, władze izraelskie zrównały z ziemią domy większości mieszkańców palestyńskiej społeczności Khirbet Humsah w Dolinie Jordanu za przebywanie na obszarze wyznaczonym jako „strefa ostrzału”, przesiedlając 73 osoby, w tym 41 dzieci[1].
Według badań przeprowadzonych przez Amnesty International, niedawnemu wybuchowi w Strefie Gazy towarzyszył tzw. Katalog naruszeń popełnionych przez izraelską policję przeciwko Palestyńczykom w Izraelu i okupowanej Jerozolimie Wschodniej. Arabscy obywatele Izraela byli poddawani bezprawnej sile ze strony funkcjonariuszy podczas pokojowej demonstracji. Dokonano masowych aresztowań, tortur i innych form okrutnego traktowania zatrzymanych, a policja nie chroniła Palestyńczyków przed zamierzonymi atakami prawicowych żydowskich ekstremistów[2].
Saleh Hijazi – zastępca dyrektora regionalnego Amnesty International ds. Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej stwierdził, że „Palestyńczycy zmagają się z kulturą narastających represji i przemocy ze strony władz izraelskich i Autonomii Palestyńskiej (AP) na Zachodnim Brzegu.” Hijazi stwierdził jednocześnie, że od dłuższego czasu zauważyć można całkowite lekceważenie życia cywilnego[3].
Badacze Amnesty International udokumentowali ponad 20 przypadków przemocy izraelskiej policji od początku maja ub.r., kiedy rozpoczęły się protesty przeciwko eksmisji Palestyńczyków ze Wschodniej Jerozolimy, dzielnicy szejka Jarraha. Niepokoje stały się jednym z powodów konfrontacji między Izraelem a grupą bojowników Hamasu w Strefie Gazy. Setki Palestyńczyków zostało rannych podczas policyjnych represji[4].
Co najmniej 2 150 osób – 90% z nich Palestyńczyków – zostało aresztowanych za rzekome obrażenie lub napaść na funkcjonariusza policji, a także udział w nielegalnym zgromadzeniu, a nie za przestępstwa z użyciem przemocy, podczas gdy prawicowi żydowscy ekstremiści w większości nadal swobodnie się organizują w bojówki antypalestyńskie[5].
Amnesty International poinformowała, że w Hajfie i Nazarecie policja bez przyczyny atakowała grupy nieuzbrojonych demonstrantów. Zdarzenia te zostały zweryfikowane i potwierdzone przez relacje świadków i nagrania wideo. Na jednym z filmów uwieczniono również incydent, w którym izraelski funkcjonariusz policji zastrzelił 15-letnią dziewczynę przed domem szejka Jarraha. Inne nagranie przedstawia sytuację w której, protestujący w Jaffie został postrzelony w twarz, gdy używał swojego telefonu komórkowego do sfilmowania policji z balkonu. Amnesty International udokumentowała również torturowanie zatrzymanych, którzy byli wiązani, bici i pozbawiani snu na posterunku policji w Nazarecie oraz w areszcie Kiszon.
Chociaż walki między Izraelem a Palestyńczykami zmniejszyły się w porównaniu z poprzednimi latami, władze izraelskie utrzymały zamknięcie Gazy, wraz z ograniczeniami, jakie Egipt utrzymuje na swojej granicy. Palestyńskie grupy zbrojne od 21 października 2020 r. wystrzeliły 187 niekierowanych rakiet lub pocisków moździerzowych w kierunku izraelskich skupisk ludności. Według Centrum Informacji Wywiadu i Terroryzmu Meir Amit ostrzały ludności cywilnej stanowią zbrodnie wojenne[6].
Balony zapalające wystrzelone przez Palestyńczyków w Strefie Gazy skłoniły władze izraelskie do ograniczenia wwozu do Gazy towarów, w tym żywności i leków, zablokowania dostępu do wód terytorialnych dla palestyńskich rybaków i ograniczenia importu paliwa do elektrowni. Ograniczenia w dostawach prądu trwały przez prawie trzy tygodnie. Środki te, wymierzone w ogólną ludność cywilną Gazy, są równoznaczne z bezprawną karą zbiorową[7].
Izrael ograniczył możliwość podróżowania większości mieszkańców Gazy przez przejście Erez, jedyne przejście pasażerskie z Gazy do Izraela, przez które Palestyńczycy podróżują na Zachodni Brzeg i za granicę. Ogólny zakaz podróżowania dotyczy wszystkich Palestyńczyków z wyjątkiem osób, których władze izraelskie uważają za stwarzających „wyjątkowe okoliczności humanitarne”, głównie tych wymagających niezbędnej opieki medycznej i ich towarzyszy, a także wybitnych ludzi biznesu[8].
Human Rights Watch określając politykę Izraela, jako apartheid, opiera się na dyskryminujących zamiarach traktowania Palestyńczyków przez Izrael oraz poważnych nadużyciach popełnianych w OPT. Powszechna jest konfiskata ziemi prywatnej, zakaz budowania lub zamieszkania przez Palestyńczyków na wielu obszarach, masowe odmowy prawa pobytu, oraz rozległe, trwające od dziesięcioleci ograniczenia swobody przemieszczania się. Izrael celowo i poważnie pozbawia miliony Palestyńczyków kluczowych praw obywatelskich ze względu na ich tożsamość narodową[9].
[1] https://www.hrw.org/world-report/2021/country-chapters/israel/palestine [dostęp na dzień: 28.02.2022 r.].
[2] https://www.hrw.org/report/2021/04/27/threshold-crossed/israeli-authorities-and-crimes-apartheid-and-persecution [dostęp na dzień: 28.02.2022 r.].
[3] Ibidem
[4] https://www.amnesty.org/en/location/middle-east-and-north-africa/israel-and-occupied-palestinian-territories/report-israel-and-occupied-palestinian-territories/ [dostęp na dzień: 28.02.2022 r.].
[5] https://www.hrw.org/report/2021/04/27/threshold-crossed/israeli-authorities-and-crimes-apartheid-and-persecution [dostęp na dzień: 28.02.2022 r.].
[6] https://waronwant.org/news-analysis/israeli-apartheid-factsheet [dostęp na dzień: 28.02.2022 r.].
[7] https://www.amnesty.org/en/location/middle-east-and-north-africa/israel-and-occupied-palestinian-territories/report-israel-and-occupied-palestinian-territories/ [dostęp na dzień: 28.02.2022 r.].
[8] Ibidem
[9] https://www.hrw.org/report/2021/04/27/threshold-crossed/israeli-authorities-and-crimes-apartheid-and-persecution [dostęp na dzień: 28.02.2022 r.].
Wesprzyj nas
Jeżeli przygotowane przez zespół Warsaw Institute treści są dla Państwa przydatne, prosimy o wsparcie naszej działalności. Darowizny od osób prywatnych są niezbędne dla kontynuacji naszej misji.
Wszystkie teksty (bez zdjęć) publikowane przez Fundacje Warsaw Institute mogą być rozpowszechniane pod warunkiem podania ich źródła.